Ośrodek Profilaktyki i Epidemiologii Nowotworów im. Aliny Pienkowskiej S.A.
Kazimierza Wielkiego 24/26 Poznań
WYNIKI BADAŃ LABORATORYJNYCH

Patronka

Alina Pienkowska – urodzona 12.I.1952 roku w Gdańsku - zmarła 17.X.2002 roku.

W 1973 roku ukończyła Pomaturalne Medyczne Studium Zawodowe. Od 1974 pracowała jako pielęgniarka w Przemysłowym ZOZ przy Stoczni Gdańskiej im. Lenina. W latach 1978-1980 była aktywnym członkiem Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, a w latach 1979-1980 pracowała w redakcji niezależnego pisma WZZ „Robotnik Wybrzeża”. Była kolporterką ulotek i niezależnej prasy, współorganizatorką działalności samokształceniowej.

Pod koniec 1978 w związku z działalnością w WZZ została przeniesiona do przychodni przy Zakładach Okrętowych Urządzeń Elektrycznych i Automatyki „Elmor”, a w maju 1979 roku wyrokiem Sądu Pracy przywrócona została do pracy do przychodni w SG. W dniu 14.VIII.1980 przekazała do Radia Wolna Europa postulaty strajkujących stoczniowców i apel o pomoc żywnościową. Pełniła rolę przewodniczącej Komitetu Strajkowego w stoczniowej przychodni, była członkiem Prezydium MKS w Stoczni Gdańskiej, a 16.VIII.1980 roku, po podpisaniu przez Lecha Wałęsę porozumienia z dyrekcją Stoczni i ogłoszeniu zakończenia strajku zatrzymywała przy bramie nr 3 (wraz z Anną Walentynowicz) wychodzących ze Stoczni robotników, aby kontynuowali strajk solidarnościowy z innymi zakładami Trójmiasta, w wyniku czego część załogi stoczni pozostała na terenie zakładu.

Była sygnatariuszką Porozumień Sierpniowych, 16/17.VIII.1980 roku współredagowała 21 postulatów, a sama jest autorką postulatu nr 16. dotyczącego służby zdrowia.

Od września 1980 roku działała w „Solidarności” jako przewodnicząca Komisji Zakładowej w stoczniowej przychodni, członek Prezydium MKZ Gdańsk, w listopadzie 1980 roku została przewodniczącą Komitetu Strajkowego Służby Zdrowia podczas strajku w Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku, a od jesieni pełniła funkcję przewodniczącej Krajowej Sekcji Służby Zdrowia „S”. W lipcu 1981 roku została delegatką na Walne Zgromadzenie Delegatów Regionu Gdańskiego, członkiem Prezydium ZR. 29 listopada 1981 roku, w proteście przeciw metodom kierowania Związkiem przez Lecha Wałęsę odeszła z Zarządu Regionu. Alina Pienkowska 13 grudnia 1981roku została internowana w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku, a następnie w Gdańsku, Bydgoszczy-Fordonie i Gołdapi. Z internowania została zwolniona w lipcu 1982 roku. Od sierpnia 1982 roku stała się współpracowniczka RKK Gdańsk, gdzie organizowała mieszkania dla działaczy podziemia (z Haliną Szumiało i Romaną Zawitkowską). W 1986 roku współorganizowała Fundację Społeczną „Solidarności”.

W grudniu 1986 roku znalazła się w składzie Komisji Interwencji i Praworządności „S” (kierowanej przez Zofię i Zbigniewa Romaszewskich). W maju 1988 roku wspomagała strajk w Stoczni Gdańskiej, w sierpniu 1988 roku uczestniczyła w strajku w Stoczni Gdańskiej. Była członkiem Prezydium MKS.

W 1989 roku odmówiła udziału w obradach Okrągłego Stołu. W latach 1989-1990 była członkiem Tymczasowego Zarządu Regionu „S” Gdańsk, a w latach 1990-1992 delegatką na Walne Zebranie Delegatów Regionu Gdańskiego, członkiem Zarządu Regionu. Do 1991 roku działała w Prezydium Zarządu Regionu jako członek Komisji Krajowej. Była pierwszą przewodniczącą Sekretariatu Ochrony Zdrowia Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”.

W latach 1991-1993 pełniła funkcję senatora RP z listy „S”. Od 1993 roku należała do w Unii Demokratycznej, później Unii Wolności.

W latach 1998-2002 pełniła mandat radnej Miasta Gdańska z listy UW.

Alina Pienkowska była inicjatorką szeregu zmian w polskim systemie ochrony zdrowia po 1989 roku. Postulowała odpolitycznienie służby zdrowia, wprowadzenie kadencyjności i konkursów na stanowiska kierownicze. Podejmowała działania na rzecz wprowadzenia systemu ubezpieczeń zdrowotnych i waloryzacji płac w ochronie zdrowia odniesieniu do średniej krajowej. Była zwolenniczką odrodzenia samorządu zawodowego personelu medycznego. W czasie protestów w służbie zdrowia hołdowała zasadzie, że nigdy nie mogą odbywać się one kosztem pacjenta.

W 2000 roku została honorowym Obywatelem Miasta Gdańska a pośmiertnie została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Ośrodek Profilaktyki i Epidemiologii Nowotworów S.A. świadczy kompleksowe usługi w zakresie profilaktyki, diagnostyki i leczenia nowotworów złośliwych. Dysponując szeregiem poradni, w których konsultacji udzielają wykwalifikowani lekarze z dużym doświadczeniem, onkologiczną poradnią genetyczną, w której prowadzona jest diagnostyka genetyczna oraz w pełni profilowym laboratorium analityczno – diagnostycznym, zapewniamy Państwu dostęp do najnowszych osiągnięć w dziedzinie diagnostyki nowotworów. Ośrodek posiada także pracownię diagnostyki chorób piersi, będąca jedną najnowocześniejszych linii diagnostycznych w zakresie schorzeń gruczołu piersiowego. Dysponujemy znakomitym sprzętem diagnostycznym w postaci cyfrowego mammografu i nowoczesnych ultrasonografów. Ośrodek wykonuje zarówno mammografie profilaktyczną adresowaną do kobiet zdrowych, chcących sprawdzić stan swoich piersi jak i diagnostyczną, dla pań z podejrzeniem różnych schorzeń.

Serdecznie zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą.